See you soon lovely Thailand!

Hierbij alweer mijn volgende blog! Jeetje wat gaat de tijd snel. Daar waar ik mijn vorige blog eindigde met de aankondiging van het vertrek uit Maleisië schrijf ik deze blog alweer in de trein op weg naar de voorlaatste bestemming in Thailand: Hua Hin. Na Hua Hin reizen we door naar Cambodja waar we Siem Reap en Phnom Penh (hoofdstad) zullen bezoeken. Vervolgens keren we weer terug naar Thailand om Bangkok (hoofdstad) te verkennen alvorens we vanaf Bangkok Suvarnabhumi Airport weer via Abu Dhabi naar Düsseldorf vliegen.

Ik moet zeggen dat ik Thailand leuker vind dan Maleisië. Nu moet ik eveneens bekennen dat we van zowel Thailand als Maleisië verre van alles hebben gezien, maar voor wat ik nu heb gezien spreekt Thailand mij meer aan. De sfeer is er gezelliger en de mensen zijn naar mijn inziens vriendelijker. Het is allemaal wat gemoedelijker in Thailand. Bovendien is Thailand ‘the place to be’ voor backpackers. Hierdoor kwamen we in Thailand meer metgezellen tegen als in Maleisië.

Wat mij trouwens is opgevallen is het gemak van backpacken. Ik had nooit verwacht dat dit zo makkelijk zou zijn! Zoals ik al vertelde hadden we voor vertrek globaal een route uitgestippeld. Thailand, Maleisië en Cambodja zouden we gaan bezoeken. Welke plaatsen het precies gingen worden wisten we nog niet. Tijdens de reis beslissen we op iedere bestemming wat de volgende bestemming gaat worden. Daarna kijken we op de i-pad naar de vervoersmogelijkheden en als de verbindingen goed zijn boeken we via booking.com een hotel, hostel of appartement in die betreffende plaats. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan hotels, aangezien die net wat luxer zijn. Zoals ik in een paar blogs terug al noemde zijn hostels niet echt mijn ding.... ;) Als het hotel geboekt is boeken we in de huidige plaats een bus of treinticket naar die betreffende bestemming. Er zijn echt talloze bedrijfjes waar deze tickets geboekt kunnen worden. De busritten die we maken variëren van twee uur tot vijf uur reistijd. De trein waar ik op het moment van het schrijven van deze blog in zit heeft echter een reistijd van maar liefst 8 uur. Niet heel comfortabel kan ik je zeggen, maar zo geweldig om het mee te maken! De ramen staan wagenwijd open, tussen de coupes is het volledig open en we zijn de enige toeristen aan boord.

Maar nu eerst meer over wat we in Thailand hebben gedaan! Wat hebben we het leuk gehad! Vanaf het Maleisische eiland Penang vertrokken we per bus richting Hat Yai in Thailand. Best een avontuur kan ik je zeggen. We gingen met het openbaar vervoer naar het ‘reisbureau’ waar we het bus ticket hadden geboekt en vanwaar we naar Hat Yai zouden vertrekken. In de bus was het erg druk en ik vroeg aan een oud vrouwtje of ze op mijn plek wilde zitten. Nou dat wilde ze zeker niet... Ze snauwde iets terug dus ik besloot mijn mond maar te houden. Vervolgens keek ze Anouk en mij telkens heel geschokt en raar aan waarna ze wat dingen mompelt. We wisten niet waar ze het over had, haha. Ze zag er overigens zelf ook een beetje raar uit aangezien ze haar pyjama nog aan had. Eenmaal aangekomen bij het reisbureau was de minibus zo’n 20 minuten te laat. De busrit zou zo’n 2.5 uur duren maar duurde uiteindelijk vijf uur. De chauffeur was veel te vroeg de snelweg af gegaan waardoor we een heel stuk door het binnenland hebben gereden. We hadden het idee dat hij de weg kwijt was, omdat hij tijdens iedere stop druk met onbekende mensen aan het praten was en mijn GPS hele andere richtingen op wees. Het kan ook zijn dat hij de drukke grens langs de snelweg wilde vermijden. Het blijft een raadsel.

Aangekomen in Hat Yai vonden we voor de verandering snel het hotel dat we hadden geboekt! Het was heel erg gedateerd en het rook er erg muf, dus gelukkig was het maar voor een nachtje. De volgende dag reisden we namelijk verder naar de uiteindelijke bestemming: Ao Nang. Hat Yai was slechts een tussenstop om even onze nachtrust te kunnen nemen. Het bus ticket naar Ao Nang moesten we die avond in Hat Yai echter nog boeken. Het feit dat alle ‘reisbureaus’ al dicht waren en geen enkele taxichauffeur wist waar de bus terminal was, bezorgde ons wat stress. Gelukkig waren er in een winkelcentrum heel vriendelijke Thaise meisjes die het adres van de bus terminal in het Thais voor ons op wilden schrijven. De volgende ochtend gingen we dan ook op de bonnefooi naar de bus terminal. Uiteindelijk kwam het helemaal goed. We boekten een bus ticket (€ 4.20 p.p. voor een vier uur durende busrit!!) en we hoefden maar 40 minuten te wachten tot de bus zou vertrekken. Ideaal!

Aangekomen in het hotel in Ao Nang (de badplaats bij Krabi) keken we onze ogen uit. Wat een luxe en wat een heerlijk grote douche! Er was zelfs shampoo, hair conditioner en showergel in de douche aanwezig! De ligging was ook perfect: direct aan de ‘shopping street’ met de vele bars, restaurants en winkels en op tien minuten loopafstand van het strand. En niet zomaar een strand, maar een prachtig strand met super mooie rotsformaties. Die avond hebben we bij een van de vele ‘tourist offices’ een ‘7 islands tour’ geboekt voor de volgende dag. Ook hebben we een fish spa bezocht (Dr. Fish in Nederland) waarbij we onze voeten in bakken met kleine visjes moesten zetten. Vervolgens eten de visjes alle dode huidcellen op. Dit kietelde zo erg! Ik vond het persoonlijk niet heel ontspannend, maar Ben en Anouk vonden het geweldig. De ervaring is natuurlijk wel heel leuk!

De ‘7 islands tour’ die we op 28 april hebben gedaan was echt geweldig! We werden in het begin van de middag opgehaald om vervolgens in een typisch Thaise ‘lontailboat’ te stappen en zeven eilanden af te gaan. De eerste stop was Railay Beach (Google maar eens). Railay Beach is een van de mooiste stranden van Thailand. We hebben door de gezellige walking street gelopen en hebben verkoeling gezocht in de zee. Jeetje wat was het warm! De volgende eilanden waren eveneens ontzettend mooi! Het hoogtepunt van de tour was zonder twijfel de BBQ tijdens de zonsondergang op Poda eiland. Echt zo mooi en bijzonder! Eveneens ontzettend romantisch, wat ertoe leidde dat ik Kevin extra miste! Daarna was het echt aardedonker op het eiland. De bestuurders van de diverse longtailboats die op het eiland hadden aangelegd gaven ook nog eens een vuurshow. Eveneens erg leuk, maar ik vond het toch een beetje vies en ongezond dat ze hele slokken spiritus in hun mond namen om te kunnen vuurspuwen. Jakkes! Vervolgens vaarden we naar het laatste eiland om al snorkelend fosfor plankton te kunnen zien. Deze plankton soort geeft licht als het wordt verstoord door bijvoorbeeld snorkelaars. Heel apart en mooi om al die kleine lichtjes in het water te zien. Daarna vaarden we met hoge snelheid in het pikke donker terug naar Ao Nang. Wat een ervaring! Op dat moment besefte ik echt hoe mooi de wereld is. Het opspattende zeewater was trouwens echt bizar warm! Helaas had de tour ook een minder leuke wending. Ben is tijdens het snorkelen onbewust op een zwarte zee-egel gestapt. Het resultaat was een bloedende voet, een huid met zwarte stekeltjes erin en veel pijn. De bestuurders van de boot zeiden dat het wel over zou gaan en namen het niet echt serieus. Bij terugkomst in het hotel hebben we toch maar een kliniek bezocht. Hier heeft Ben een verdoving gekregen en heeft de arts alle stekeltjes er een voor een uitgehaald. Helaas werkte de verdoving niet optimaal...

De volgende dag zijn we naar Koh Phi Phi geweest, een van de vele Thaise eilanden. Koh Phi Phi bestaat uit Koh Phi Phi Don en Koh Phi Phi Leh. Koh Phi Phi Don is het bewoonde eiland dat wij hebben bezocht. Helaas hadden we maar 3.5 uur voordat de boot weer terug zou gaan, dus we moesten bepalen wat we het liefste wilden zien. We besloten naar het viewpoint te lopen. Dit is een hoog gelegen punt vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over Koh Phi Phi Don. Maarja, wie een mooi uitzicht wil hebben moet daar ook iets voor over hebben: vooral hitte en vermoeidheid. De weg naar het viewpoint was namelijk erg stijl en in combinatie met de hitte eigenlijk nauwelijks te doen. Ik heb het nog nooit zo warm gehad! Dat heb ik geloof ik in een vorige blog ook al eens gezegd, maar deze hitte heeft het zeker overtroffen. De klim was echter zeker de moeite waard! Wat een prachtig uitzicht! Wat een natuur en zee: geweldig! Op de boot terug naar Ao Nang raakte ik aan de praat met twee Zwitserse meisjes. Ze waren op zoek naar een goedkoop hotel in Ao Nang en ik raadde hun ons hotel aan. Ze zijn met ons meegegaan en hebben een kamer in ons hotel geboekt. Anouk stelde voor om ze mee uit eten te vragen. We hebben dan ook heel gezellig met z’n 5-en gegeten. Echt ontzettend leuk dat je zo snel nieuwe mensen ontmoet! Ik vond het vooral ook erg interessant om te weten hoe het er in Zwiterland allemaal aan toe gaat qua school enzo.

Na het diner hebben we weer afscheid genomen en hebben we bus tickets naar Suratthani geboekt. In Suratthani zijn we vervolgens op de trein naar Hua Hin gestapt waar ik op het moment van het schrijven van deze blog in zit. De treinrit duurde acht uur dus ik had mooi de tijd! Ik ben erg benieuwd wat Hua Hin ons gaat laten zien, maar ik ben nog meer benieuwd naar Cambodja. Voor nu zeg ik in ieder geval: Thailand je bent prachtig!